Początki słupeckiej piłki nożnej. Zarys (3)

Zarząd Amatorskiego Klubu Sportowego wybrany na zebraniu założycielskim 16 marca 1958 roku kierował klubem niespełna 3 miesiące. 6 czerwca 1958 roku wybrano nowy. W składzie: Czesław Ruciński – prezes Marian Kwapich – skarbnik Zdzisław Hyży – prezes sekcji boksu Grzegorz Petrowski – sekretarz Edward Ratajczyk – kierownik Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej To właśnie za kadencji tego zarządu zbudowano, z funduszy „Totalizatora Sportowego” stadion przy ul. Gajowej, który został oddany do użytku w 1959 roku. Nosił wtedy nazwę XV- lecia. Po okresie transformacji pojawiła się nazwa Stadion MOSiR. Obecnie Stadion Leśny. Obszar, na którym powstał był zalesiony a na jego potrzeby wykarczowano część drzewostanu. Głównym obiektem stadionu było boisko do gry w piłkę nożną, wokół którego zlokalizowana była bieżnia o nawierzchni żużlowej. Znajdowały się również: boisko do gry w siatkówkę, koszykówkę i dwa boiska do gry w tenisa ziemnego o podłożu z mączki ceglanej. Były także aneksy do skoku w dal, skoku wzwyż, pchnięcia kulą. Stadion posiadał budynek administracyjny, w którym znajdowały się szatnie, pokój sędziowski, magazyn sprzętu i strojów sportowych. Część tego budynku przeznaczono na mieszkanie dla gospodarza stadionu, którym był Leszek Górczyński. Pobudowano również budynek kasowy (dziś już nie istnieje). O historii stadionu, jego funkcjonowaniu i anegdotach z nim związanych można by było napisać osobne wspomnienie. Być może pokusimy się o to przy innej okazji. Stadion przy ul. Gajowej funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Był wielokrotnie modernizowany, adekwatnie do standardów dziś powszechnie obowiązujących. W 1964 roku utworzono, na bazie AKS-u nowy klub: Klub Sportowy Pogoń Słupca, którego siedziba mieściła się właśnie przy ul. Gajowej 2. Przez pewien czas klub należał do federacji „Spójnia” a jego pełna nazwa brzmiała: Międzyzakładowy Klub Sportowy „Pogoń” (MZKS Pogoń). Klub w ten sposób mógł liczyć na dofinansowanie. 3 lutego 1964 roku wybrano zarząd klubu: Stefan Limanowski – prezes Rajmund Ławniczak – wiceprezes do spraw finansowych Mieczysław Gregor – wiceprezes Grzegorz Petrowski – sekretarz Marian Kwapich – skarbnik Lech Górczyński – gospodarz Henryk Gotowała, Józef Kwitowski, Lech Czapliński, Zbigniew Nowacki, Marian Jakubowski, Józef Wałowski, Edward Chojnowski, Leon Romański, Zygmunt Matuszewski, Maciej Nowacki, Jan Hyży, Zdzisław Hyży – członkowie. Prezes honorowy klubu – Bolesław Kolański Klub liczył 137 członków zwyczajnych, 30 młodocianych, 1 honorowy. Działały sekcje: piłka nożna – kierownik Leon Romański. Rozgrywki odbywały się w dwóch klasach: klasa B (40 spotkań, 14 zwycięstw, 12 remisów, 14 porażek), klasa C (10 spotkań, 6 zwycięstw, 4 porażki); piłka koszykowa – kierownik Zbigniew Nowacki (36 spotkań, 18 zwycięstw i 18 porażek); tenis stołowy – kierownik Maciej Nowacki (24 spotkania, 7 zwycięstw, 3 remisy, 14 porażek); tenis ziemny – ograniczono się do sporadycznych spotkań starszych wiekiem działaczy, przyciągnięcie młodzieży do tenisa, mimo dwukrotnych prób utworzenia szkółek, nie dało rezultatów; sekcja bokserska – kierownik Zdzisław Hyży, instruktor Bolesław Kwitowski (7 spotkań, 5 w klasie A, 1 zwycięstwo i 4 porażki, dwa spotkania towarzyskie, dwa turnieje „pierwszego kroku”, Wiesław Nowak – lekkopółśrednia mistrzem Wielkopolski. (cdn)

Władysław Filipczak
współpraca Andrzej Kończak

Fot: Drużyna piłkarska KS „Pogoń“ (1966 r.). Stoją od lewej: w garniturze Marian Jakubowski (trener), Leszek Górczyński, Jan Andrzejewski, Jan Dziadkiewicz, Ryszard Kapela, Kazimierz Pałasik, Kazimierz Kujawa, Bogdan Ławniczak; sędzią: Leopold Hałas, Zygmunt Grabowski; z piłką w przysiadzie Władysław Filipczak (bramkarz), dalej Zygmunt Dobrychłop i Władysław Mućka, fot. arch.